۱۳۸۹ آذر ۸, دوشنبه

ما

از راه مانده ام انگار
وقتی تو در قلبم
با نفس هایم گام هایم
در جانم
به جاده ی همیشه ماندن در پیکارسنگریزه ها
قدم نمی زنی
من بی حجم ِ حضور ِ تو در استوای زندگی ام
خیال خاطره ی بیش نیستم
.
در پاییز
رنگ ها با هم عشق بازی می کنند
اما خاطرات ِ ما
در ساعات همیشه با هم
در لحظه ی ساعت مچی رنگی ِ کودک فقر
انگاری
كه عقربه هايش يخ زده راس ِ آفتاب
.
تنها زندان
مانده
ای تمام ِ ناتمام های عاشقانه های مهرانگیزان ِ جهان
تا ناممکن جدایی ما را آزمونی باشد

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر